معماي هويدا

به اين نتيجه رسيدم كه بايد تاريخ‌مان را از نو بخوانيم و بسنجيم. پذيرفتم كه به نوعي خانه‌تكاني محتاجيم. به نظرم رسيد كه فرضيات و گمان‌ها و جزميات پيشين را وا بايد گذاشت و شناخت هر كس را از نو با پيروي از روش پيشنهادي دكارت بياغازيم. او مي‌گفت در جستجوي روش علمي، لازم دانستم كه همه فرضيات پيشين را ناديده و نپذيرفته بگيرم، و در همه چيز شك كنم جز در وجود ذهنيتي شكاك، ما نيز در ارزيابي ذهن و زندگي هر كس بايد به گمانم، با اين فرض شروع كنيم كه هيچ چيز قابل اعتنا و اعتمادي در باره‌اش نمي‌دانيم. بايد اين فرض را بپذيريم كه دانسته‌ها و شنيده‌هاي پيشين‌مان شايد به قصد گمراهي‌مان بوده و تنها با ذهني پالوده از رسوبات گذشته مي‌توان به گرته‌آي از حقيقت دست يافت.