ننامیدنی

شاید یک رویاست،همه یک رویاست که غافلگیرم میکرد،بیدار میشوم در سکوت،و دیگر هرگز نمیخوابم،این من میشود،یا رویاها باز هم رویا،رویای سکوتی،سکوتی رویایی،لبریز نجواها،نمی دانم فقط کلمات است،بیدار هرگز،فقط کلمات،چیز دیگری نیست،باید ادامه دهی،همین و بس،چندی دیگر متوقف میشوند،خوب میدانم حسش میکند،چندی دیگر ترکم میکنند.سکوت میشودلحظه ای،چند لحظه ای ناب،یا مال من میشود،و آن که ماندنی است،که نماند،که هنوز می مان،این من میشود،باید ادامه دهی،نمیتوانم ادامه دهم،باید ادامه دهی ادامه میدهم باید کلمات را بگویی تا آن وقت که چیزی ازشان باقی مانده،تا وقتی که مرا بیابند تا وقتی که مرا بگویند درد درد غریب،گناه غریب باید ادامه دهی،شاید پیش از این تمام شده است.شاید پیش از این مرا گفته اند شاید مرا به آستانه ی قصه ام رسانده اند روبه روی دری که به قصه ام گشوده میشود.که غافلگیرم میکند،اگر بازشود،این من میشود،سکوت میشود،آن جا که هستم،نمی دانم،هرگز نمی دانم،در سکوت نمی دانی،باید ادامه دهی،نمی توانم ادامه میدهم.